Deze bij heeft een verkeerde landing gemaakt.... ipv in het hart te landen waar hij de nectar vindt, is hij op de buitenkant van de bloemblaadjes gaan zitten... ( foto trouwens net gemaakt , eindelijk zon in de tuin) Zo is het soms met ons ook... we willen graag naar het hart, maar blijven steken bij de buitenkant... we zingen wel, maar het raakt ons niet echt. Ons lied is een meezingen , maar geen loflied voor Hem...
God verlangt naar ons hart van aanbidding, dat we tot Hem naderen in vrijheid en in intimiteit... dat maakt vrij en wekt in ons een diep verlangen naar meer van Hem ! we zijn dan geen buitenkantchristenen meer, maar zonen en dochters van de Allerhoogste en Hij troont en regeert op de lofzangen van Zijn volk , Zijn kinderen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten