Hij liep de tuin in en knielde op de grond en begon te bidden: "Vader, als het kan, zeg Mij dat Ik niet hoef te lijden.. maar doe alleen wat U wilt, niet wat Ik wil"
Op dat moment verkeerde Hij in een enorme doodsstrijd en angst voor wat ging komen....
Toen Hij terug kwam lagen Zijn vrienden te slapen.... Hij zei "Kunnen jullie niet één uur met Mij waken?".. en dat herhaalde zich tot drie keer toe... op één van de meest cruciale momenten van Jezus' leven lieten Zijn vrienden het afweten en toonden ze zich zwak en niet betrokken...
Wat een enorme pijn moet dat gedaan hebben in het hart van Jezus... de strijd die Hij te voeren had, voerde Hij helemaal alleen... en niemand, niemand....zelfs niet Zijn allerbeste vrienden steunden Hem daarin.
Bidden ( waken) is niet echt populair, dat zien we in dit verhaal al.. de beste vrienden stonden tot 3 keer toe niet op de bres voor hun grote Vriend.. en konden hun ogen niet openhouden.
Wat zeggen we als iemand vraagt voor gebed..? zeggen we dan ja, dat ga ik doen en vervolgens doen we ons eigen ding, of gaan we echt in gebed... doen we écht voorbede voor die ander in nood.. we mogen op grond van het Woord van God pleiten voor de ander in gebed zodat Hij in beweging komt...en een wonderlijke verandering kan komen in de situatie van de ander. In het gebed kunnen bergen verzet worden....
Ook voor nu geldt de vraag........"Kun je niet één uur met Mij waken..?" één uurtje van je tijd per dag aan God besteden om op de bres te staan en tijd met Hem door te brengen... wat is Hij blij met elke toewijding daarin!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten